Nehir Kenarında Olsan Bile

Nehir Kenarında Olsan Bile

İbadette israf olur mu? Cevabı bu hikayede.

     Peygamber Efendimiz dostlarını ve arkadaşlarını ziyaret etmeye önem verirdi. Bir gün sahabilerinden Sa’d bin Ebu Vakkas’a uğradı. Namaz vakti yakındı ve S’ad bin Ebu Vakkas o sırada abdest alıyordu. Abdest almasına alıyordu ama gereğinden fazla su kullanıyordu.

     Peygamber Efendimiz onun bu savurgan tutumu karşısında dayanamayıp

     — Bu ne israf ey Sa’d, diye sordu.

     Peygamber Efendimizin tepkisine bir anlam veremedi Sa’d.

     — Abdestte de israf olur mu ey Allah’ın Resulü, diye sordu şaşkınlıkla.

     Abdest almak bir ibadetti. Namazın şartlarındandı. Anlaşılan o ki Sa’d bin Ebu Vakkas ibadet için harcanan suyun israf olmayacağını düşünüyordu. Yanında ihtiyacından fazla su vardı ve onu abdest gibi bir ibadet için harcamayacaktı da ne yapacaktı! Belli ki bu nedenle bol bol harcıyordu. Sa’d bin Ebu Vakkas’ın sorusunu,

     — Elbette, buyurarak cevapladı Peygamber Efendimiz ve sözlerine söyle devam etti:

     — Akıp giden bir nehrin kenarında olsan bile!

     İbadetlere düşkünlüğü ile tanınan genç sahabilerden Abdullah bin Amr bin el-Âs da oradaydı ve olan biteni dikkatle izliyordu. Peygamberimizin “Akıp giden bir nehrin kenarında olsan bile!” buyruğu onu da çok etkiledi. Anladı ki insan, bolluk içinde dahi olsa, nimeti gereği gibi kullanmalı, asla israf etmemeli.[1]

     [ Musa Mert ]

     Diyanet Çocuk Dergisi, Mayıs 2018, s. 2,3.