Yoldaki Sürpriz

Yoldaki Sürpriz

Hazırlıklar tamamlandı. Gün geldi. İslam Ordusu yola çıktı. Yol uzundu. Zırhlı süvari birliklerinin, develerin, piyadelerin yer aldığı muazzam ordu kararlı adımlarla ilerliyordu. Derken yollarına bilin bakalım ne çıktı?

 

     Mekkeli Müşrikler, Müslümanların güvencesi altındaki yirmi üç kişiyi öldürerek Müslümanlarla yaptıkları anlaşmayı bozdu. Peygamber Efendimiz Ashab-ı Kiram’a derhal sefer için hazırlanmalarını emretti. Mekke’yi fethederek beklenen huzuru ve güveni sağlamak niyetindeydi. Herkes sefer hazırlığına başladı. Seferin nereye yapılacağını kimse bilmiyordu.

     Peygamber Efendimiz Mekke’yi fethetme fikrini en yakınları dışında kimseyle paylaşmamıştı. Hazırladığı on bin kişilik orduyla her halükarda Mekke’yi fethedebilirdi. Ancak bu fethi, her iki taraftan da bir kişinin dahi burnu kanamadan gerçekleştirmek istiyordu. Bunun için çok sıkı tedbirler aldı. Medine’nin çıkış yollarına yerleştirilen nöbetçiler kuş uçurmuyordu.

     Hazırlıklar tamamlandı. Gün geldi. Ordu yola çıktı.

     Yol uzundu. Zırhlı süvari birliklerinin, develerin, piyadelerin yer aldığı muazzam ordu kararlı adımlarla ilerliyordu. Derken yollarına yeni yavrulamış bir anne köpek çıkıverdi. Dünyaya gözlerini yeni açmış minicik yavruları da yanı başında. Yumuk gözlü yavrular, yerde yatan annelerinin göğüslerine yapışmış, hiçbir şeyden habersiz karınlarını doyurmakla meşguldüler. Anne köpek, aniden bitiveren kocaman orduyu görünce tedirgin oldu.

     Peygamber Efendimiz bu mutlu merhamet tablosunu bozmak istemedi. Askerlerini durdurdu. İmanına ve ahlakına en çok güvendiği sahabilerden biri olan Cuayl bin Süraka’yı yanına çağırdı. Hayvanların başında nöbet tutmasını emretti. Cuayl’in görevi anne köpeği ve yavrularını korumaktı.

     Zırhlı süvari birlikleri, develer, piyadeler, hepsi tek tek geçiyordu köpeğin yanından. Cuayl bin Süraka, bilmeden zarar vermesinler diye askerleri yönlendirdi. Hayvanları korudu, kolladı. Bu koruma sebebiyle anne köpek rahat bir nefes aldı. Cuayl, son asker geçinceye kadar hayvanların yanından ayrılmadı.

     Rahmet Peygamberi ve Rahmet Ordusu yoluna devam ederken, olan bitenden habersiz yavrular, karınlarını büyük bir keyifle doyurmaya devam ediyorlardı. Anne köpek ise, yolunuz açık olsun, dercesine minnettar gözlerle baktı arkalarından.[1]

     [ Musa Mert ]

     Diyanet Çocuk Dergisi, Şubat 2019, sayfa: 2, 3.